Paloma: Το κοκτέιλ που δεν ήθελε να γίνει διάσημο (και τελικά έγινε)

Σε μια χώρα όπου η τεκίλα ρέει σαν νερό και ο ήλιος μοιάζει να έχει υπογράψει συμβόλαιο αορίστου χρόνου, δεν είναι περίεργο που γεννήθηκε η Paloma , το πιο δροσιστικό, ανεπιτήδευτο και, θα τολμήσουμε να πούμε, παρεξηγημένο κοκτέιλ του Μεξικού.

Η Paloma (που σημαίνει «περιστέρι» στα ισπανικά , αλλά μην περιμένετε κάτι τόσο ειρηνικό όταν την πιείτε…) δεν είχε ποτέ τη φιλοδοξία να γίνει διάσημη. Δεν πόζαρε σαν την Margarita, ούτε είχε την αίγλη των κλασικών κοκτέιλ με παγκόσμια φήμη. Ήταν όμως πάντα εκεί: σε κάθε καντίνα, σε κάθε μικρό μπαρ, σε κάθε μεξικάνικο σπίτι που σεβόταν τον εαυτό του.

Ο μύθος του Don Javier

Η πιο δημοφιλής εκδοχή της ιστορίας ξεκινά κάπου στη δεκαετία του ’50, σε μια μικρή πόλη με το όνομα Tequila. Ναι, καλά διαβάσατε: υπάρχει τέτοια πόλη, και είναι όσο γραφική φαντάζεστε. Εκεί λοιπόν, στο ταπεινό αλλά ιστορικό μπαρ La Capilla, ο Don Javier Delgado Corona, ένας μπάρμαν-θρύλος, σέρβιρε κάτι που έμοιαζε απλό: τεκίλα, σόδα γκρέιπφρουτ, λίγο λάιμ, πάγος. Και ήταν. Μόνο που αυτή η απλότητα είχε γεύση καλοκαιριού, Μεξικού και... ηρεμίας μετά από τρεις μαργαρίτες.

Ο Don Javier ποτέ δεν ισχυρίστηκε επίσημα ότι εφηύρε την Paloma, αλλά όταν είσαι ο σοφός γέροντας πίσω από το bar που λέγεται Η Εκκλησία, έχεις το ελεύθερο να θεωρηθείς πατέρας οτιδήποτε δροσερού και απολαυστικού σερβίρεται εκεί μέσα.

Η εμπορική συνωμοσία

Άλλοι όμως υποστηρίζουν μια λιγότερο ρομαντική, αλλά εξίσου πειστική εκδοχή: η Paloma γεννήθηκε όταν στην αγορά του Μεξικού εμφανίστηκε μια νέα σόδα γκρέιπφρουτ με το όνομα Squirt. Οι διαφημιστές, με την ευαισθησία που τους χαρακτηρίζει, πρότειναν «Βάλε τεκίλα, βάλε Squirt, βάλε πάγο , τελείωσες». Και κάπως έτσι, η Paloma απέκτησε φτερά.

Το απλό μεγαλείο

Η συνταγή δεν διεκδικεί Όσκαρ Καινοτομίας

• Μια γενναία δόση τεκίλα
• Λίγος φρέσκος χυμός λάιμ
• Σόδα γκρέιπφρουτ (ή αν είστε των φυσικών γεύσεων, φρέσκος χυμός γκρέιπφρουτ και ανθρακούχο νερό)
• Πάγος

Και, για τους μερακλήδες, λίγο αλάτι στο χείλος του ποτηριού

Όταν όλα αυτά ενωθούν, το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από δροσιστικό: είναι σχεδόν λυτρωτικό, ειδικά κάτω από τον καυτό μεξικάνικο ήλιο ή τον ελληνικό, μη σας πω.

Από τη Jalisco στο Μανχάταν

Χωρίς να το πολυκαταλάβει, η Paloma μπήκε σε βαλίτσες, σε shaker, σε Instagram stories. Από τη Guadalajara, πέρασε στη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο. Μπήκε σε λίστες με «underrated cocktails» και απέκτησε παραλλαγές με mezcal, pink grapefruit και τσίλι. Έγινε η ήσυχη δύναμη του μπαρ, αυτή που δεν φωνάζει, αλλά μένει αξέχαστη.

Και κάπως έτσι, ένα απλό κοκτέιλ με όνομα που θυμίζει περιστέρι κατάφερε να πετάξει ψηλά. Χωρίς φανφάρες, χωρίς μπουρμπουλήθρες. Μόνο με τεκίλα, σόδα και την ακαταμάχητη γοητεία της αυθεντικότητας.

Γιατί τελικά, η Paloma δεν ήθελε να γίνει διάσημη. Ήθελε απλώς να σε δροσίσει. Και τα κατάφερε.