Σέρχιο Μπουσκέτς: Ο αντι-εμπορικός εκπρόσωπος του δύσκολου… απλού ποδοσφαίρου

Γεννημένος στις 16 Ιουλίου 1988 στη Σαμπαντέλ της Καταλονίας, ο Σέρχιο Μπουσκέτς Μπούργος μεγάλωσε στα αποδυτήρια. Γιος του Κάρλες Μπουσκέτς, παλιού τερματοφύλακα της Μπαρτσελόνα, είχε ποδόσφαιρο στο DNA του. Όταν μπήκε στις ακαδημίες της Μπάρτσα, δεν φαινόταν το επόμενο «αστέρι» της Masia. Ψηλός, λεπτός, λίγο αργός για τα δεδομένα των νεαρών, αλλά με κάτι που δεν μετριέται σε κώνους και εργομετρικά, τρομερό μυαλό. Το 2008 ο Πεπ Γκουαρδιόλα, που μόλις είχε αναλάβει την πρώτη ομάδα, τον τραβάει από τη Μπαρτσελόνα Β. Στα 20 του, ο Σέρχιο παίζει βασικός σε σύνολο με Μέσι, Τσάβι, Ινιέστα. Από εκείνη τη στιγμή δεν ξαναβγήκε.

Το pivot που έκανε το tiki-taka να δουλεύει

Το tiki-taka δεν είναι μόνο πάσες, είναι και ισορροπία. Ο Μπουσκέτς ήταν ο άνθρωπος που κρατούσε το κέντρο όρθιο. Στα χαρτιά ήταν «αμυντικός χαφ». Στο γήπεδο ήταν κάτι πολύ πιο δύσκολο. Έσπαγε την πίεση, έκλεινε χώρους, έδινε την πρώτη καθαρή πάσα και εξαφανιζόταν.

Ο Γκουαρδιόλα τον είχε αποκαλέσει τον πιο έξυπνο παίκτη που έχει προπονήσει, ενώ θυμόταν ότι ο Μέσι τού είχε πει στις πρώτες προπονήσεις «μ’ αυτόν μου αρέσει να παίζω». Ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε είχε δώσει την πιο αντιπροσωπευτική ατάκα: «Μπορείς να παρακολουθήσεις τον αγώνα και να μην προσέξεις τον ρόλο του Μπουσκέτς, αλλά όταν παρακολουθείς τον Σέρχιο Μπουσκέτς, βλέπεις ολόκληρο τον αγώνα». Σε μια εποχή που όλοι έψαχναν το highlight, ο Μπουσκέτς έκανε τέχνη το… τίποτα. Το να είσαι πάντα εκεί που πρέπει, πριν γίνει η φάση. Δεν έτρεχε πιο πολύ από τους άλλους , έτρεχε πιο σωστά. Δεν έμπαινε με τάκλιν θεαματικά ,έκοβε τη γραμμή πάσας πριν χρειαστεί. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αναγνώριση από το να σε υμνούν αντίπαλοι όπως ο Τόνι Κρόος: «Δεν είναι μόνο το τι κάνει με την μπάλα, αλλά πώς βλέπει το παιχνίδι πριν καν φτάσει σε αυτόν» και ο νυν προπονητής και πρώην παίκτης της Ρεάλ ,Τσάμπι Αλόνσο, ο οποίος όταν ρωτήθηκε σε συνέντευξη τύπου για την απόσυρση του Μπουσκέτς, του έπλεξε το εγκώμιο. Μιλάμε για δύο τεράστιες προσωπικότητες της θέσης του «6» που τον ανταγωνίστηκαν στο κορυφαίο επίπεδο.

Οι τίτλοι ήταν το εύκολο κομμάτι της καριέρας του

Το παλμαρέ του είναι σαν καριέρα σε βιντεοπαιχνίδι: εννέα πρωταθλήματα Ισπανίας, επτά Κύπελλα, τρία Champions League, τρία Παγκόσμια Συλλόγων. Και με την Ισπανία: Παγκόσμιο 2010, Euro 2012, 143 συμμετοχές. Αλλά όλα αυτά είναι αριθμοί. Το δύσκολο να περιγραφεί είναι αυτό που έδωσε στο γήπεδο. Όταν στον τελικό του Champions League 2011 στο Γουέμπλεϊ η Μπαρτσελόνα έπνιγε τη Γιουνάιτεντ με πάσες, ο Σέρχιο ήταν εκεί, σχεδόν αόρατος. Οι κάμερες έδειχναν Μέσι, αλλά το κοντρόλ του ρυθμού ήταν δικό του.

Το low-profile που έγινε στάση ζωής

Στην εποχή των social media, των tattoos και των ατελείωτων φωτογραφιών στο ιδιωτικό τζετ, εκείνος έμενε σχεδόν «ανώνυμος». Καμία υπερπαραγωγή για ανανεώσεις, καμία εμπορική περσόνα. Μόνο ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό και το αντίο του από τη Μπαρτσελόνα ήταν χαρακτηριστικό: «η ομάδα της ζωής σου, θρύλος του συλλόγου μας». Οι συμπαίκτες του τον αποθέωσαν σαν τον «μεγάλο αδελφό» που έμαθε στους υπόλοιπους πώς να κερδίζουν χωρίς να χάνονται στον θόρυβο.

Στα 37 του και ως παίκτης της Ίντερ Μαϊάμι, ανακοίνωσε το οριστικό τέλος. Όχι με φιέστα στα διεθνή μέσα, αλλά με μια ήρεμη ανάρτηση και ένα βίντεο με τις καλύτερες στιγμές. Ένα τέλος εποχής για τον τελευταίο εκπρόσωπο ενός σπάνιου είδους, του αμυντικού χαφ που υπάρχει στον αγωνιστικό χώρο αποκλειστικά για την ομάδα και τους συμπαίκτες.

Η μεγαλύτερη παρακαταθήκη του Σέρχιο Μπουσκέτς δεν είναι οι τίτλοι, ούτε οι εμφανίσεις, αλλά το manual που άφησε πίσω του για την θέση του. Σε έναν ρόλο που παραδοσιακά μετριόταν με τάκλιν και «σκληράδα», εκείνος έβαλε το μυαλό και την καθαρή πάσα. Έδειξε ότι το δύσκολο δεν είναι να τρέχεις, αλλά να σκέφτεσαι. Ότι το απλό είναι το πιο δύσκολο και γι’ αυτό το πιο σπάνιο.

Σήμερα, κάθε νεαρός μέσος που παίζει στη θέση «6» βλέπει βίντεο του Μπουσκέτς για να μάθει positioning, αντίληψη, πώς να ανοίγει το σώμα πριν την πάσα. Όμως αυτό που δεν διδάσκεται είναι η ψυχραιμία, η ευφυΐα, η σχεδόν αυτόματη προσήλωση στο σωστό. Εκείνος το είχε από φυσικού του.

Ο Σέρχιο Μπουσκέτς δεν θα γίνει ποτέ viral για ένα απίθανο γκολ. Θα μείνει όμως σαν το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίστηκαν οι πιο μεγάλες επιτυχίες της Μπαρτσελόνα και της Ισπανίας. Στον κόσμο του ποδοσφαίρου, όπου όλοι θέλουν να είναι οι πρωταγωνιστές, εκείνος επέλεξε να είναι το αόρατο γρανάζι. Και στο τέλος, όπως συμβαίνει συχνά με τους αληθινούς «εργάτες», όλοι κατάλαβαν ότι χωρίς αυτόν τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο.