Φέτα ή «λευκό τυρί»; Έτσι θα ξεχωρίσεις το αυθεντικό ελληνικό προϊόν από τις απομιμήσεις
Η φέτα παράγεται αποκλειστικά στην Ελλάδα, από πρόβειο γάλα ή μείγμα πρόβειου με έως 30% κατσικίσιο, ενώ το λευκό τυρί μπορεί να παραχθεί οπουδήποτε στον κόσμο, συνήθως από αγελαδινό γάλα. Δεν είναι προϊόν Π.Ο.Π.
Στο ψυγείο του σούπερ μάρκετ, μοιάζουν ίδιες. Λευκές, μαλακές, βουτηγμένες σε υγρό. Κι όμως, η διαφορά ανάμεσα στη φέτα και το λεγόμενο «λευκό τυρί» είναι τεράστια, τόσο στη γεύση, όσο και στην ποιότητα.
Η φέτα είναι σύμβολο της ελληνικής γαστρονομίας, ένα προϊόν με ιστορία και προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (Π.Ο.Π.), ενώ το «λευκό τυρί» είναι συνήθως μια φθηνότερη απομίμηση από αγελαδινό γάλα.
Από πού προέρχεται η φέτα
Η αυθεντική φέτα Π.Ο.Π. παράγεται αποκλειστικά στην Ελλάδα, από πρόβειο γάλα ή μείγμα πρόβειου με έως 30% κατσικίσιο. Ωριμάζει τουλάχιστον δύο μήνες σε άλμη και έχει αυτή την ιδιαίτερη πικάντικη, ελαφρώς ξινή γεύση που δύσκολα μπερδεύεται.
Αντίθετα, το «λευκό τυρί» μπορεί να παρασκευάζεται οπουδήποτε στον κόσμο, συνήθως από αγελαδινό γάλα, και συχνά διατίθεται με ονομασίες όπως «Greek style cheese» ή «white cheese», χωρίς καμία σχέση με τη φέτα.
Η γεύση και η υφή λένε την αλήθεια
Η φέτα έχει συμπαγή υφή, κόβεται εύκολα σε κομμάτια και θρυμματίζεται χωρίς να λασπώνει. Η γεύση της είναι έντονη, αλμυρή και γεμάτη χαρακτήρα. Το «λευκό τυρί», από την άλλη, είναι πιο μαλακό, ουδέτερο στη γεύση και συχνά λαστιχωτό, ένα τυρί που προσπαθεί να θυμίσει φέτα, αλλά δεν τα καταφέρνει.
Το χρώμα και η άλμη προδίδουν την ποιότητα
Η πραγματική φέτα είναι καθαρά λευκή, όχι γυαλιστερή, και πάντα διατηρείται σε άλμη. Αν το προϊόν φαίνεται πολύ λευκό, σχεδόν πλαστικό ή βρίσκεται σε νερό χωρίς αλάτι, είναι σχεδόν βέβαιο ότι πρόκειται για λευκό τυρί.
Η ετικέτα είναι το παν
Για να είσαι σίγουρος ότι αγοράζεις αυθεντική φέτα, ψάξε στην ετικέτα την ένδειξη «Φέτα Π.Ο.Π.» και την προέλευση «Ελλάδα». Αν λείπουν αυτά τα δύο στοιχεία, δεν πρόκειται για φέτα – όσο «ελληνικά» κι αν ακούγεται το όνομα.
Η φέτα δεν είναι απλώς ένα τυρί. Είναι μέρος της πολιτιστικής μας ταυτότητας και της μεσογειακής διατροφής. Κι αν η τιμή της διαφέρει από το φθηνότερο «λευκό τυρί», η γεύση, η παράδοση και η ποιότητα δικαιολογούν κάθε γραμμάριο διαφοράς.