«Ρε ξέρεις ποια είμαι εγώ»: Η Άννα Βίσση μάγεψε το Καλλιμάρμαρο - Λαοθάλασσα στην απόλυτη συναυλία

Ρε ξέρεις ποια είμαι εγώ
Πώς με λένε
Κι η σκούφια μου
Από πού κρατάει
Ρε ξέρεις ποια είμαι εγώ
Πού να σου εξηγώ

Με αυτούς τους στίχους θα μπορούσε να ξεκινήσει και η ίδια η ιστορία της βραδιάς. Σάββατο βράδυ στην Αθήνα. Το Καλλιμάρμαρο, ασφυκτικά γεμάτο, πάνω από 65 χιλιάδες κόσμου υποδέχτηκε την Άννα Βίσση σε μια συναυλία που κράτησε πάνω από 3,5 ώρες και έμοιαζε με γιορτή ζωής. Από τις κερκίδες μέχρι την αρένα, όλες οι ηλικίες, όλες οι γενιές, μια φωνή.

Το Καλλιμάρμαρο, κατάμεστο, έτοιμο να εκραγεί. Κι όταν η Άννα Βίσση εμφανίστηκε στη σκηνή, το στάδιο σύσσωμο σηκώθηκε όρθιο. Ένα κύμα φωνών, χειροκροτημάτων, συγκίνησης. Δεν ήταν συναυλία. Ήταν τελετουργία. «Αυτό που δίνετε απόψε είναι δώρο ζωής. Ελπίζω να έχω τη δύναμη να μου ξανασυμβεί. Είμαστε μαζί για άλλη μία φορά στο Καλλιμάρμαρο. Θέλετε να γράψουμε ιστορία πάλι;» ανέφερε στα πρώτα λόγια της η τραγουδίστρια με τον κόσμο να ξεσπά σε χειροκροτήματα.

Versace λάμψη και μουσική μαγεία

Η Βίσση εμφανίστηκε με εντυπωσιακό σύνολο Versace, λάμποντας σαν σταρ διεθνούς βεληνεκούς. Μαζί της, η εξαιρετική μπάντα που χρόνια τη συνοδεύει, αλλά και η Συμφωνική Ορχήστρα Αθηνών υπό τον μαέστρο Άγγελο Πρίφτη.

Οι νέες ενορχηστρώσεις έδωσαν νέα διάσταση στα τραγούδια-σύμβολα, κάνοντας το κοινό να νιώθει πως τα ακούει για πρώτη φορά. Η εμφάνισε είχε κάτι από τη δεκαετία των '90ς αφού μπαλέτα συνόδευσαν την απόλυτη Ελληνίδα σταρ στις μεγάλες τις επιτυχίες.

«Δώδεκα» – το ρίγος του Καλλιμάρμαρου

Και τότε ήρθε η στιγμή. Οι πρώτες νότες του «Δώδεκα» αντήχησαν και το στάδιο σείστηκε. Χιλιάδες άνθρωποι όρθιοι, φωνές που ενώθηκαν σε μια κραυγή, μάτια βουρκωμένα. Το Καλλιμάρμαρο έμοιαζε να πάλλεται σαν ένας ζωντανός οργανισμός. Ήταν το απόλυτο ξέσπασμα, η απόδειξη ότι κάποια τραγούδια δεν ανήκουν σε μια εποχή – ανήκουν για πάντα.

Η συγκίνηση με τον Νίκο Καρβέλα

Η πιο προσωπική στιγμή ήρθε όταν η Άννα διάβασε ένα γράμμα για τον Νίκο Καρβέλα και τον ανέβασε στη σκηνή. Η αφιέρωση του «Μην μου πάθεις τίποτα» προκάλεσε ανατριχίλα. Ένα στάδιο γεμάτο, σιωπηλό και συγκινημένο, παρακολουθούσε μια σχέση ζωής να αποτυπώνεται με τον πιο αληθινό τρόπο.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που η ίδια λύγισε. Η φωνή της έσπασε από συγκίνηση, τα μάτια της γέμισαν δάκρυα μπροστά στην αγάπη που ξεχείλιζε από το κοινό. Χιλιάδες άνθρωποι της τραγουδούσαν τους στίχους της σαν προσωπικές εξομολογήσεις, κι εκείνη άφηνε τη συγκίνηση να γίνει κομμάτι της παράστασης. Η Άννα Βίσση δεν έκρυψε στιγμή το συναίσθημά της· το μοιράστηκε απλόχερα, κάνοντας τη βραδιά ακόμη πιο αληθινή, ακόμη πιο ανθρώπινη.

Ένα φινάλε σαν ουρανός

Η φωνή της δεν λύγισε στιγμή. Ο ήχος κρυστάλλινος, τα φώτα θεαματικά, η ενέργεια αστείρευτη. Στο φινάλε, το Καλλιμάρμαρο φωτίστηκε από χιλιάδες κινητά και έμοιαζε με ουρανό γεμάτο αστέρια. Μια εικόνα που δεν θα σβήσει ποτέ από τη μνήμη όσων την έζησαν.

Μπάντα και παραγωγή σε διεθνές επίπεδο

Η χημεία με την μπάντα της ήταν εκρηκτική. Σόλο κιθάρας που έκαναν το στάδιο να δονείται, τύμπανα που έδιναν ρυθμό στην καρδιά, φωνητικά που έδεναν άψογα. Δεν ήταν συνοδεία – ήταν συμπαίκτες σε μια μουσική μάχη. Ο ήχος κρυστάλλινος, τα φώτα εκτυφλωτικά, η σκηνή άλλαζε πρόσωπα σαν θεατρική παράσταση. Παραγωγή που θύμιζε εξωτερικό, και όμως έστησε στην Αθήνα ένα show ανεπανάληπτο.

Το φαινόμενο σφραγίστηκε

Η Άννα Βίσση δεν έκανε απλώς μια συναυλία. Έστησε μια εμπειρία ζωής. Το κατάμεστο Καλλιμάρμαρο επιβεβαίωσε – και σφράγισε – ότι το φαινόμενο Άννα Βίσση είναι ζωντανό, ακατανίκητο και αιώνιο. Ανανέωσε το ραντεβού της με το κοινό για σήμερα Κυριακή για τη δεύτερη συναυλία.

Το «δώρο» του Κυρανάκη

Μέσα σε όλο αυτό το μεγαλείο, υπήρξε κι ένα πρακτικό «δώρο»: ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης εγκαινίασε την 24ωρη λειτουργία των μέσων μεταφοράς, δίνοντας την ευκαιρία στο κοινό να ζήσει τη βραδιά χωρίς έγνοιες. Ένα μέτρο που συντονίστηκε τέλεια με τον παλμό της πόλης. Και η Άννα δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τους εργαζόμενους στα μέσα μαζικής μεταφοράς.