Πάφος: Η «σταχτοπούτα» έκανε ντεμπούτο και έφυγε με το γοβάκι από το «Καραϊσκάκη» - Πως τα κατάφερε

Το ποδόσφαιρο είναι γεμάτο εκπλήξεις και η βραδιά στο «Γ. Καραϊσκάκης», το απέδειξε περίτρανα. Η Πάφος, η «σταχτοπούτα» του φετινού Champions League, έγραψε τη δική της ιστορία στο ντεμπούτο της στη μεγαλύτερη διασυλλογική διοργάνωση, αποσπώντας μια ηρωική ισοπαλία (0-0) από τον Ολυμπιακό, στερώντας παράλληλα από τους «ερυθρόλευκους» τη χαρά της νίκης.

Παρότι αγωνίστηκε με παίκτη λιγότερο για πάνω από μία ώρα, κατάφερε να αποδείξει πως μόνο τυχαία δεν βρίσκεται ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, φεύγοντας από το Φάληρο με έναν βαθμό, που άξιζε όπως εξελίχτηκε η αναμέτρηση σαν νίκη.

Το αμυντικό «τείχος» και οι πρωταγωνιστές του

Πολλοί πίστευαν πως η Πάφος, έχοντας εξασφαλίσει ήδη την ιστορική της πρόκριση στην League Phase, θα έπαιζε απλά για τη «χαρά του αθλήματος». Η λογική έλεγε πως μετά την αποβολή του Μπρούνο στο 26', το γκολ του Ολυμπιακού θα ήταν απλά θέμα χρόνου. Ωστόσο, η κυπριακή ομάδα, με πειθαρχία, οργάνωση και έναν προπονητή… «χαμαιλέοντα», έκανε τους πάντες να αναθεωρήσουν.

Η κυπριακή ομάδα, έκλεισε τον αγώνα έχοντας ένα σχεδόν τέλειο ποσοστό επιτυχίας στις αμυντικές επεμβάσεις (48/59). Οι παίκτες του Ολυμπιακού, είτε με σουτ είτε με κεφαλιές, έβρισκαν μπροστά τους ένα αδιάσπαστο «τείχος». Ο Γκόλνταρ ήταν συγκλονιστικός. Η αποκορύφωση της εκπληκτικής εμφάνισής του ήρθε στο 91', όταν με ένα σωτήριο τάκλιν έκοψε το πλασέ του Ταρέμι που κατευθυνόταν στα δίχτυα.

Ο Λούκασεν έπαιξε με ηγετική ψυχραιμία, ενώ ο Νταβίντ Λουίζ θύμισε γιατί θεωρήθηκε ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς της γενιάς του. Στα 38 του, έδειξε ότι «η μπάλα δεν ξεχνιέται», πριν αποχωρήσει τραυματίας και αφήσει τη θέση του στον Πηλέα. Μαζί με τον τερματοφύλακα Νεόφυτο Μιχαήλ, που έκανε αρκετές κρίσιμες επεμβάσεις, αποτέλεσαν τον τριπλό πυλώνα της άμυνας της Πάφου.

Ο «χαμαιλέοντας» Καρσέδο

Ο Χουάν Κάρλος Καρσέδο απέδειξε γιατί θεωρείται ένας από τους πιο ικανούς και ανερχόμενους προπονητές. Με μακρά θητεία ως στενός συνεργάτης του Ουνάι Έμερι, γνωρίζει καλά το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και... όπως ο ίδιος δήλωσε, τον Μεντιλίμπαρ, από την κοινή τους θητεία στα ισπανικά γήπεδα. Αρχικά, θέλησε να αιφνιδιάσει τον Βάσκο τεχνικό, επιλέγοντας ένα σχήμα με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, κάτι που δεν συνηθίζει. Η πραγματική όμως προπονητική του ευφυΐα φάνηκε μετά την αποβολή του Μπρούνο στο 26' και τον τραυματισμό του Νταβίντ Λουίζ στο 33'.

Άλλαξε άμεσα τον σχηματισμό σε τετράδα στην άμυνα, με τον Πηλέα να παίρνει τη θέση του τραυματία Λουίζ και την ομάδα του να διατηρεί την απόλυτη αμυντική της οργάνωση. Η Πάφος έδειξε εντυπωσιακή προσαρμοστικότητα και πειθαρχία, καθώς παρά το αριθμητικό μειονέκτημα, κατάφερε να κρατήσει τον Ολυμπιακό μακριά από τις πραγματικά μεγάλες ευκαιρίες, οδηγώντας τον σε παιχνίδι από τα πλάγια και σε συνεχόμενες σέντρες, τις οποίες καθάριζαν τα ψηλά κορμιά της «σταχτοπούτας».

Η μεγάλη «χαμένη» ευκαιρία και ο «ανηφορικός» δρόμος

Από την πλευρά του, ο Ολυμπιακός έμοιαζε να παίζει σε ένα γνώριμο σενάριο ελληνικού πρωταθλήματος. Είχε την κατοχή, την πίεση και τις σέντρες, αλλά όχι την ουσία. Οι «ερυθρόλευκοι» έψαξαν επίμονα το γκολ, αλλά τους έλειψε η καθαρή σκέψη στην τελική προσπάθεια.

Παρόλο που ο Μεντιλίμπαρ δοκίμασε διάφορους σχηματισμούς, περνώντας ακόμα και δεύτερο φορ (Ταρέμι) και τελειώνοντας τον αγώνα με πέντε επιθετικογενείς παίκτες, η μπάλα κόλλαγε στα σώματα των Κύπριων αμυντικών ή στα χέρια του Μιχαήλ. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να αξιοποιήσει ούτε τις χαμένες ευκαιρίες του Ρέτσου στο β' ημίχρονο, συμπεριλαμβανομένης της κεφαλιάς του από εκτέλεση κόρνερ που απέκρουσε ο Μιχαήλ.

Αναμφίβολα, η λευκή ισοπαλία είναι ένα κακό αποτέλεσμα για τους Πειραιώτες, οι οποίοι ήθελαν τη νίκη για να κάνουν ιδανικό ξεκίνημα στην League Phase. Τώρα θα πρέπει να καλύψουν τους δύο χαμένους βαθμούς σε άλλα ματς, απέναντι σε πολύ πιο δυνατούς αντιπάλους, όπως η Άρσεναλ και η Μπαρτσελόνα.

Το παραμύθι συνεχίζεται

Για την Πάφο, όμως, η βραδιά στο Φάληρο θα μείνει αξέχαστη. Στο πρώτο παιχνίδι της ιστορίας της στους ομίλους του Champions League, έδειξε πως δεν μπήκε για να «χαρεί τη συμμετοχή», αλλά για να παλέψει στα ίσα, με τα δικά της όπλα.

Με χαρακτήρα, πειθαρχία και έναν προπονητή που ξέρει πώς να προσαρμόζεται και να εμπνέει, η κυπριακή ομάδα έγραψε τις πρώτες «χρυσές σελίδες» του ευρωπαϊκού της παραμυθιού. Και το «γοβάκι», το κράτησε γερά στο χέρι της, φεύγοντας από το «Γ. Καραϊσκάκης» με έναν βαθμό που αξίζει όσο μια νίκη.